Munzur

Defalarca katılaşıyorum

Kaskatı

Ve eriyorum

Bu acımasız iğfal karşısında

İnfilak edilmiş parçalarım

Emrimde

Selam durmuş

Öc duygusu sarsar bedenimi

Önce bir titreme

Öpmüş koskocaman

Göz kırpmış

Kulağımda arp sesi

Nereden geliyor, kestiremediğim

Anlamlandıramadığım bir sürü

His gibi

Atlayıp 

Üzerine basmadan

Koşmaya devam ediyorum, sonra

Ardıma bakmadan

Topuklarım acıyana kadar

Koşmaya devam

Taşlar var 

İrili ufaklı

Koskoca dünyaların yanında

Hiç

Mikraklarda çıplak kalmış

Bir kadın

Acıyamıyorum

Bütün kahpeler

Namus düşkünü

Zimmetime geçirdiğim, sahte duygular

Benimmişler gibi

Suçlamadım hiç kendimi

Tereddütsüz

Kibrit çöpüyle oynayan çocuk

Dev kulübeler yaptı şimdi

Aldı başını kulübe

Gitti

Sağlamca

Yıkılmıyor

Kainat sınırları, yok

Kainatın sırları, yok

Apaçık her şey

Ortada

Mutfakta gezinen hamamböcekleri

Çekinmez

Kusacağım bunu da

Ya da yutacağım bir lokmada

Şimdilik biraz, muallakta

Sevdiğim adamın adı, 

Öyle görünüyor ki

Sır

Kuytu köşelere sıkışmış

Seslenmiyor

Görüyorum

Ses etmiyorum

Bırak kalsın orada

Tutku girdapları, yalan

Ve boş beleş, ömür

Bir kadın saçı kadar uzun

Baştan çıkaran

Gitmiyor sanki

Bu munzur